Als je ’s ochtends op de afgesproken plek staat te wachten en hij arriveert, weet iedereen hoe laat het is. Deze rijder heeft twee instellingen: aan en uit. En zodra hij aan de beurt is, geeft hij vol gas. Rustig rijden is geen optie. En niet met de handen aan het stuur. Hij is pas tevreden als de hele groep op één lijn rijdt. Als hij van voren komt en het tempo dreigt te zakken, zal het niet lang duren voordat hij weer naar voren gaat om dat te corrigeren. Pacing is niet iets wat hij kan. En als hij door zijn inspanningen aan het eind los moet laten tijdens een groepsversnelling, weet iedereen zeker dat je tijdens de koffie een lesje ‘lafheid’ krijgt.
